Wiersze czytelników "Gazety Wyborczej" w Konkursie "Czytelnicy do pióra"Streszczenia "Pana Tadeusza""Stefan Nowak z Tych Młodzieży! Nad lekturą ducha wszak nie gaście! Pan Tadeusz? Toż furda! Ksiąg to ma dwanaście: W pierwszej - zjeżdża Tadeusz, świerzop jest i gryka, W drugiej - mówią jak zabił Soplica Stolnika, W trzeciej - o Telimenie chłopca myśl zadręcza, W czwartej - niedźwiedź padł, chwycił róg Wojski (natenczas), W piątej - czuje Tadeusz, że się kocha w Zosi, W szóstej - woĽny Protazy pozew dwakroć nosi W siódmej - rada w Dobrzyniu, napaść chcą sąsiada, Uradzili. Więc w ósmej - szlachta dwór napada, W dziewiątej - wpadli wszyscy w rosyjską zasadzkę, W dziesiątej - to ksiądz Robak jest Soplicą (Jackiem), W jedenastej - Dąbrowski idzie na Moskali, W dwunastej - wiwat Polska, a Jankiel cymbali. Garść cytatów: Rzecz "Litwo!" się zaczyna cała, "O roku ów!", "Tu przerwał", "Dzięcielina pała". Rekwizyty: dwururka, cymbały, polewka, S tabakierka, bawoli róg, kaptur, brzytewka. Dziewczę w bieliĽnie przed T. po desce umyka. G. opowiada, jak J. zastrzelił Stolnika. T. i H. jedną damę uwodzą z zapałem. Który strzelec położył misia celnym strzałem? Każdy z każdym się kłóci, i stary, i młody. Wszyscy na kacu. Ksiądz R. namawia do zgody. W zaścianku G. podjudza: Hajże na Soplicę! Ksiądz R. - "Jam J.!" - Sędziemu zwierza tajemnicę. Soplicowo zdobyte. Pora bić Moskala! Sędzia na zaręczyny Z. i T. zezwala. Dąbrowski już na Litwie ze swym Legijonem. Cieszy się lud i szlachta i trzy narzeczone. Notatka do ściągaczki: Sokół nie był ptakiem, Kusy diabłem, kot kotem, a Robak robakiem. Adam Świć z Radzynia Cała rzecz przed zdarzeniem, co przyjdzie, się chowa. Jeszcze nawet sam Cesarz nie znał Kutuzowa... Grajdół. Powrót boh. tytuł. Witają. Pierduły. Retrospekcja. Konkurent. Kobieta. Skrupuły. Grzyby. Zaloty, Trójkąt: Tad., Hrab., Telimena. Dziwny ksiądz. Polowanie. Krew mrożąca scena. Podchody. Śmichy-chichy. Zwiastun większej draki. Sąsiedzi (niby szlachta, a proste chłopaki). Chłopcy z sąsiedztwa radzą, żeby bić ród Tadka. Zajazd czyli zadyma (potem drobna jatka). Rewanż (dosyć skuteczny). Ruscy. Głupia sprawa. Ucieczka. SpowiedĽ księdza. To już nie zabawa. Rok osiemset dwunasty (kontekst historyczny). Ślub Tadeusza z Zosią (soc-patriotyczny). Ni to mit, ni to prawda... Smętek i nadzieja. Polska. Litwa. Tęsknota. Jacek. Epopeja. Kazimierz Jakubowski z Namysłowa. I miłość, i tęsknotę poezji potęga, Jak widać, zawrzeć może i w dwunastu księgach. Gospodarstwo. Panisko z nauk powróciło. Zamek. Wojski na muchy poluje, aż miło. Umizgi. Tadzio z Hrabią "przyrodzenie czują", Dyplomatyka, łowy. Na misia polują. Kłótnia. Ale i planów zdradzieckich knowania. Zaścianek. Śpiew żniwiarek w mgle, co dĽwięki wchłania. Rada. Kropić! Zalewać! Pluskać i wykalać! Zajazd. Biją Soplicę zamiast bić Moskala. Bitwa. Moskale przyszli Hrabiego popierać. Emigracja i Jacek. Wyznał i umiera. Rok... pewien, w którym wojsko ma polskie komendy. Kochajmy się. I wiwat: zawsze, wszyscy, wszędy! Przy takiej kondensacji owa epopeja. Nie znajdzie sobie równej w całych naszych dziejach. |